കൂട്ടം വഴി പരിചയപ്പെട്ട എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് എനിക്ക് അയച്ചു തന്ന കവിത ആണ്..."ലജ്ജ, നാണം " തുടങ്ങിയ വികാരങ്ങള്‍ എന്റെ സുഹൃത്തിനെ പിടി കൂടിയതിനാലും,"പ്രശസ്തി " എന്ന കാര്യത്തില്‍ എന്നെ പോലെ ആക്രാന്തം ഇല്ലാത്തതിനാലുംഇത് പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ ഉള്ള ചുമതല എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ചു....
ഈ കവിതയുടെവൃത്തം : വായിക്കുന്നവരുടെ മനസ്.....
അലങ്കാരം : വായിക്കുന്നവരുടെ സഹന ശക്തി...വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു......
കാരണം ഇന്നത്തെ വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ ആണ് നാളത്തെ പൂച്ചെണ്ടുകള്‍......!!!!!!!!
ഒഴുകുന്ന പുഴയോടും ........
തഴുകുന്ന കാറ്റിനോടും ...........
കിന്നാരം പറഞ്ഞിരുന്ന നിമിഷത്തില്‍ ...
എന്റെ കവിളില്‍ തലോടിയ ....
നനുനനുത്ത സ്പര്‍ശം നീ .....
നീ ആരെന്നു ഞാനറിഞ്ഞില്ല .....
നിന്നെ ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചില്ല ......
നിന്‍റെ സ്നേഹം ഞാനറിഞ്ഞില്ല.........
ഇന്നെന്നിലെ ദുഃഖ സാഗരം നീ...
എന്റെ വാചാലതയെ ........
മൌനത്താല്‍ കീഴടകിയവള്‍ നീ....
എന്റെ ദുഃഖങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞവള്‍ നീ....
മൌനത്തില്‍ ഒരുപാടു പറഞ്ഞവള്‍ നീ. ...
എന്നെ ഞാന്‍ ആകിയവള്‍ നീ...
നിന്നെ അറിയാന്‍ ഞാന്‍ വൈകിയോ ...???
അരുതേ ...നീയങ്ങനെ പറയരുതേ ....
സ്വീകരിക്കൂ എന്‍റെയീ സ്നേഹ പുഷ്പങ്ങള്‍......
നിന്നെ ഞാന്‍ ഇന്നറിയുന്നു.......
നീയാനേന്‍ ജീവന്‍റെ താളം........
നീയാണെന്‍ ഹൃദയരാഗം........
നീയാണെന്‍ പ്രിയ സ്നേഹിത .....!!!!!!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
എന്നോടല്ലേ...എന്തും പറയാം.